۱۰ پيشنهاد به پدر و مادرهايي كه فرزند دانش آموز دارند
با آغاز سال تحصيلي، بي مناسبت نيست بدون هيچ مقدمه اي، چند پيشنهاد را با پدر و مادرها در ميان بگذاريم.
1. بهترين راه براي درس خوان و مهم تر از آن، كتاب خوان شدن فرزندان تان اين است كه خودتان هم كتاب بخوانيد.
همه مطالعات روانشناسي و حتي تجربيات فردي نشان مي دهند كه كودكان بيشتر از رفتارهاي شما الگوبرداري مي كنند تا از حرف ها و امر و نهي هاي شما.
حتي اگر اهل مطالعه نيستيد، مي توانيد كتابي را در دست بگيريد و تظاهر به مطالعه كنيد. اين كار به ويژه براي كودكان پيش دبستاني بسيار اثرگذار است.
2. از باورهاي قديمي دست بكشيد. زماني تمام خوشبختي فرزندان در اين تعريف مي شد كه حتما به دانشگاه بروند و سپس با مدركي كه مي گيرند، در يك جاي خوب استخدام شوند.
اما امروز اين الگو ديگر جواب نمي دهد. اولاً دانشگاه رفتن بسيار آسان تر از قبل شده و ثانياً دانشگاه تضمين كننده آينده نيست.
بسياري از افراد موفق در ايران و جهان، يا دانشگاه نرفته اند، يا دانشگاه را رها كرده اند يا در شغلي غيرمرتبط با رشته تحصيلي شان فعاليت كرده اند.
در آينده نيز اهميت دانشگاه باز هم كمتر خواهد شد؛ بسيار كمتر از آني فكرش را بكنيد. استخدام ها و كارآفريني ها، نه بر پايه مدرك تحصيلي كه بر اساس مهارت هاي فردي خواهد بود كما اين كه هم اكنون نيز در بخش خصوصي، چنين روندي وجود دارد.
با اين الگوي فكري، ديگر به بچه هايتان براي كسب نمرات بالا فشار نياوريد؛ آينده بچه هايتان الزاماً از ميان نمره هاي بالا نمي گذرد. بگذاريد آنها در حد توان خود درس بخوانند و نمره بگيرند. در عوض آنها را با زندگي واقعي و مهارت هاي كاربردي بيشتر آشنا كنيد.
3. به جاي فشار بر روي بچه ها براي كسب نمرات بهتر، آنها را به كوشش بيشتر تشويق كنيد: "پسرم! دخترم! همين اندازه كه مي بينم تلاش مي كني برايم ارزشمند است. تو تلاشت را بكن، بعد از آن ديگر مهم نيست چه نمره اي مي گيري."
فرزند شما نبايد احساس كند دوست داشته شدنش، تابعي از نمراتي است كه در مدرسه مي گيرد.
4. اگر فرزندتان در امتحاني مثلاً 12 (يا حتي نمره كمتر)گرفت، اين ادبيات پيشنهاد مي شود:
خب! تو در 12 بخش عملكرد خوبي داشتي؛ آفرين. آن 8 نمره اي كه نگرفتي، دارند با تو حرف مي زنند كه نقطه ضعف كارت كجاست. بهتر است، روي اين بخش ها بيشتر كار كني؛ چه خوب شد كه 12 گرفتي و فهميديم گير كار كجاست؟ من هم در دوران دانش آموزي گاهي نمرات پايين مي گرفتم؛ اشكالي ندارد.
رفتار والدينبهترين راه براي درس خوان شدن فرزندان تان اين است كه خودتان هم كتاب بخوانيد
5. بچه ها را هرگز و هرگز و هرگز با ديگران مقايسه نكنيد. اين كار تزريق سم در روح آنهاست. بچه ها را با خودشان مقايسه كنيد: "تو نسبت به قبل، تلاش كمتري داشتي، يا بيشتر تلاش كردي."
6. هيچ اشكالي ندارد در طول سال، گاهي به بچه هايتان اجازه دهيد مدرسه نروند؛ مثلاً يك بار صبحي كه خيلي خسته اند و يك بار هم زماني كه امتحان كلاسي دارند و درس شان را نخوانده اند.
باور كنيد آسيب اضطرابي كه متحمل مي شوند، بيشتر از نرفتن شان به مدرسه است؛ البته كه قرار نيست اين پيشنهاد به يك رويه دائمي تبديل شود.
پيشگيري و درمان افسردگي كودكانكفش چرم اصل تبريزباتضمين كيفيت براي روزمرد
نكته مهم اين است كه آنها بايد با شما احساس راحتي كنند، حتي در نرفتن به مدرسه.
7. در انجمن اوليا و مربيان مصوب كنيد كه از معلمان، به ويژه در مقطع ابتدايي خواسته شود تا حد امكان از دادن تكليف شب خودداري كنند يا به حداقل بسنده كنند.
همچنين براي روزهاي تعطيل تكليف ندهند. كودكان در ساعات غير مدرسه، بايد بيشتر بازي كنند يا به ارتباطات خانوادگي و اجتماعي بپردازند تا تكرار آنچه در مدرسه آموخته اند.
8. كيف بچه ها را تا حد امكان سبك كنيد. حتي اگر لازم باشد، كتاب هاي قطور را به دو يا سه قسمت تقسيم و جدا جدا سيمي كنيد. به ستون فقرات بچه ها رحم كنيد.
9. بچه ها به ويژه در فصل هاي مدرسه، بيشتر تحت فشار هستند؛ بنابراين به همدلي و همراهي والدين نياز بيشتري دارند تا استرس هاي مدرسه را تخليه كنند.
برايشان وقت بگذاريد، حرف بزنيد، شوخي كنيد و گاهي با هم بيرون برويد. بچه ها بايد بدانند كه شما پناهگاه شان هستيد.
10. كودكي و نوجواني، شادترين دوران زندگي هر انسان است كه ديگر تكرار نمي شود؛ هر كاري كه مي كنيد، ملاك تان اين باشد كه شادي كودكي و نوجواني را تباه نكنيد.
اين سخن، به معناي ولنگاري تربيتي نيست؛ اتفاقاً تأكيد بر تربيت اصولي كودكان و نوجوانان است زيرا تربيتي كه شادي را از دوران كودكي و نوجواني بزدايد، اساساً تربيت نيست، بلكه نابودي امروز و فرداي آنهاست.
هيچ كس حق ندارد شادي را از ساحت كودكي و نوجواني بزدايد، حتي پدر و مادرها و معلمان ، حتي پدر و مادرها و معلمان، حتي پدر و مادرها و معلمان.
منبع: عصر ايران
برچسب: ،